De mesoloog heeft een brede kijk op de klacht van de patient. Allereerst wordt gezocht naar de oorsprong / oorzaak van de klacht. Volgens de mesoloog heeft klachten onderdrukken met een middeltje geen zin, omdat hiermee de oorsprong / oorzaak nog niet is verdwenen. Elk signaal of elke klacht maakt deel uit van het geheel. Elke klacht heeft een dieperliggende oorzaak. De behandeling is dan ook vooral op de oorzaak gericht. De mesologie beschouwt het stellen van een goede diagnose als een zeer belangrijk aspect. Er worden verschillende vormen van onderzoek gehanteerd, die tezamen moeten leiden tot eenzelfde diagnose.

En pas daarna wordt de passende therapie ontwikkeld. In de therapie past de mesoloog zowel reguliere als complementaire geneeswijzen toe. De kennis van de reguliere geneeskunde wordt bijvoorbeeld gebruikt voor het herkennen van bijwerkingen van medicijnen. De uitgebreide kennis van complementaire therapieen (Oosterse geneeskunde, homeopathie, kruidenleer, etc.) wordt gekoppeld aan de gevonden oorzaak van de klachten.

Een mesoloog zal vaak adviezen op het gebied van voeding en leefregels geven. De mesoloog is erg goed op de hoogte met het reguliere en complementaire werkveld, waardoor een gerichte verwijzing mogelijk is.

Het concept van de Mesologie is gebaseerd op fundamentele principes:

• Het menselijk organisme is een functionele eenheid De mens staat in voortdurende wisselwerking met zijn omgeving. In reactie op deze wisselwerking reageert het organisme telkens als een eenheid. Deze reactie uit zich in de verschillende aspecten van het menselijk functioneren (fysiek, emotioneel, mentaal, energetisch en existentieel
• Er is altijd samenhang tussen functie en dysfunctie De Mesologie heeft betrekking op fysiologische patronen, die zich in functie en dysfunctie manifesteren als symptomatische veranderingen. De onderlinge samenhang is te zien aan de diagnostische kenmerken. Deze vormen de uiting van de reactie van de totale functionele eenheid. Met andere woorden: de structuren (gewrichten, spieren, huid, etc.) ondergaan symptomatische veranderingen (klachtenbeeld) bij inwendige aandoeningen. Door de samenhang tussen functie en dysfunctie vast te stellen, is de diepere oorzaak te herleiden (systeemtransparantie); pathologie is een functionele aanpassing
• Het menselijk organisme bezit zelfregulerende krachten De mens kan zich voortdurend aanpassen aan zijn veranderende omgeving. Natuurlijke krachten stimuleren of herstellen de gezondheid en zijn gericht op herstel van het dynamisch evenwicht.

Mesologie is gebaseerd op een grondige kennis van anatomie, fysiologie, neurologie, pathologie en interne geneeskunde vanuit de regulier geldende maatstaven. Deze kennis vormt enerzijds de wetenschappelijke basis; Mesologie is een toegepaste wetenschap. Anderzijds is de kennis van groot belang voor de samenwerking met de reguliere geneeskunde. Mesologie kiest voor die vormen van geneeskunde die aanvullend (complementair) zijn aan de reguliere geneeskunde. Dit zijn die vormen van geneeskunde die een wetenschappelijke basis hebben en voortdurend aan onderzoek onderhevig zijn. De integratie van de kennis uit de reguliere geneeskunde met kennis uit de complementaire geneeswijzen vinden we terug in de filosofie, de systeemtransparantie in de diagnostiek, de therapie en in de samenwerking van de mesoloog met artsen en ziekenhuizen.

Na het onderzoek wordt de passende therapie ontwikkeld. In de therapie past de mesoloog zowel reguliere als complementaire geneeswijzen toe. De kennis van de reguliere geneeskunde wordt bijvoorbeeld gebruikt voor het herkennen van bijwerkingen van medicijnen.

De uitgebreide kennis van complementaire therapieen (Oosterse geneeskunde, homeopathie, kruidenleer, etc.) wordt gekoppeld aan de gevonden oorzaak van de klachten.

Een mesoloog zal vaak adviezen op het gebied van voeding en leefregels geven. De mesoloog is erg goed op de hoogte met het reguliere en complementaire werkveld, waardoor een gerichte verwijzing mogelijk is.